طبق اعلام بانک مرکزی اتحادیه اروپا، صدور و انتقال یورو دیجیتال با تکنولوژی مشابهی با تکنولوژی‌های استفاده شده در تولید رمزرارزهای مطرحی مانند بیت‌کوین انجام خواهد شد و این ارزهای دیجیتال می‌توانند رقیبی جدی برای بیت‌کوین در بازار جهانی باشند. گفتنی است یورو دیجیتال جایگزین پول نقد در اقتصاد نمی‌شود و در رده رمزارزها قرار نمی‌گیرد
علاوه بر اروپا، در آمریکا هم خبرهایی برای عرضه دلار دیجیتال مطرح شده است، خبرهایی که نشان از رقابت بزرگ بانک‌های مرکزی برای ورود به فضایی تازه در اقتصاد دنیا دارد ولی با وجود اینکه بسیاری از رسانه‌ها در مورد تبدیل شدن این ارزهای دیجیتال به عنوان رقبایی سر سخت برای بیت‌کوین یا پول نقد صحبت می‌کنند، بانک‌های مرکزی تاکید کرده‌اند که تمایلی برای این کار ندارند و ارزش هر دلار یا یوروی دیجیتال معادل یک دلار یا یورو است. هفته‌نامه اکونومیست در جدیدترین جلد خود نیز به افزایش پول الکترونیکی در جهان و رقابت بانک‌های مرکزی در این عرصه پرداخته که در ادامه می‌خوانید.
تغییر فناوری به مثابه سرمایه فزاینده است. بیت‌کوین از وسواس آنارشیست‌ها به یک کلاس دارایی یک میلیارد دلاری تبدیل شده است. انبوه معامله‌گران روزانه دیجیتال به بازوی وال استریت تبدیل شده‌اند. پی پال (PayPal)‌، نقل و انتقال امن پول از طریق ایمیل، معادل ۳۹۲ میلیون کاربر دارد، یکی از مواردی که نشان می‌دهد آمریکا با غول‌های پرداخت دیجیتال چین همگام است. با این حال، کمترین اختلال در مرز بین فناوری و امور مالی ممکن است انقلابی‌ترین اتفاق باشد: ایجاد ارزهای دیجیتال دولتی، که به طور معمول به مردم اجازه می‌دهد وجوه خود را به طور مستقیم در یک بانک مرکزی سپرده‌گذاری کنند‌، وام‌های معمولی را دور بزنند.
«govcoins» تجسم جدیدی از پول است – یک شرکت مستقر در انگلیس است که به دولت برای توزیع منافع عمومی با استفاده از فناوری بلاکچین کمک می‌کند- آنها نه تنها وعده می‌دهند که امور مالی عملکرد بهتری داشته باشد، همچنین انتقال قدرت از افراد به دولت، ژئوپلیتیک و نحوه تخصیص سرمایه را تغییر می‌دهند. با آنها باید خوش‌بینانه و فروتنانه رفتار کرد.
نزدیک به یک دهه پیش، در میان ورشکستگی برادران لیمان، پل ولکر، رییس سابق فدرال رزرو، گله‌مند بود که آخرین نوآوری مفید بانکداری‌، دستگاه خودپرداز است. از زمان بحران بزرگ اقتصادی، صنعت پیشرفت زیادی کرده است. بانک‌ها سیستم‌های قدیمی خود را مدرن کرده‌اند. کارآفرینان دنیای آزمایشی «مالیات غیرمتمرکز» ساخته‌اند که بیت‌کوین مشهورترین بخش آن است و شامل شورش رمزها، پایگاه داده‌ها و مجاری است که در درجات مختلف با امور مالی سنتی تعامل دارند. در همین حال‌، شرکت‌های پلت‌فرم مالی اکنون بیش از سه میلیارد مشتری دارند که از کیف پول الکترونیکی و برنامه‌های پرداخت استفاده می‌کنند. در کنار PayPal متخصصان دیگری مانند Ant Group‌، Grab و Mercado Pago هستند‌، شرکت‌های تاسیس‌شده‌ای مانند Visa و Silicon Valley wannabes و شبکه‌های اجتماعی تقلیدگری مانند فیس‌بوک نیز وجود دارند.
گام بعدی ارزهای دیجیتال دولتی یا بانک مرکزی است اما با پیچیدگی‌هایی روبه‌رو می‌شوند، زیرا آنها قدرت را در دولت متمرکز می‌کنند تا اینکه آن را از طریق شبکه‌ها گسترش دهند یا آن را به انحصارهای خصوصی بدهند. ایده پشت آنها ساده است. به جای داشتن حساب در یک بانک خرده‌فروشی، این کار را مستقیما با یک بانک مرکزی از طریق رابط کاربری مشابه برنامه‌هایی مانند Alipay یا Venmo انجام می‌دهید. به جای نوشتن چک یا پرداخت آنلاین با کارت، می‌توانید از مجاری ارزان قیمت بانک مرکزی استفاده کنید و پول شما با اعتماد کامل دولت تضمین خواهد شد، نه یک بانکداری خطا و اشتباهات بالا. اگر می‌خواهید یک پیتزا بخرید یا به یک خواهر یا برادر ورشکسته کمک کنید، نیازی به پرداختن از طریق تماس با مرکز سیتی گروپ یا پرداخت با هزینه‌های مسترکارت نیست: بانک انگلیس و بانک فدرال در خدمت شما هستند.
این چنین مسخ بانک‌های مرکزی از دارایی اشراف تا کارگران آن، دور از ذهن به نظر می‌رسد، اما در حال انجام است. بیش از ۵۰ مقام پولی‌، نماینده عمده تولید ناخالص داخلی جهانی‌، در حال کشف ارزهای دیجیتال هستند. باهاما، پول دیجیتالی صادر کرده است. چین یوان الکترونیکی آزمایشی خود را برای بیش از ۵۰۰ هزار نفر ارائه داده است. اتحادیه اروپا خواهان یورو مجازی تا سال ۲۰۲۵ است، انگلیس گروه ویژه‌ای را راه‌اندازی کرده و آمریکا، سلطه‌گر مالی جهان، در حال ساخت یک دلار الکترونیکی فرضی است.
یکی از انگیزه‌های دولت‌ها و بانک‌های مرکزی ترس از، از دست دادن کنترل است. امروز بانک‌های مرکزی از سیستم بانکی برای تقویت سیاست‌های پولی استفاده می‌کنند. اگر پرداخت‌ها، سپرده‌ها و وام‌ها از بانک‌ها به حوزه‌های دیجیتال که به صورت خصوصی اداره می‌شوند، مهاجرت کنند، بانک‌های مرکزی برای مدیریت چرخه اقتصادی و تزریق وجوه به سیستم در طول بحران تلاش می‌کنند. شبکه‌های خصوصی بدون نظارت می‌توانند به یک غرب‌وحشی کلاهبردار و سوءاستفاده از حریم خصوصی تبدیل شوند.
انگیزه دیگر وعده سیستم مالی بهتر است. در حالت ایده‌آل پول ذخیره قابل اعتماد، یک واحد حساب پایدار و یک روش کارآمد برای پرداخت فراهم می‌کند. پول امروز علامت‌های مختلفی دارد. سپرده‌گذاران بدون بیمه می‌توانند در صورت شکست بانک‌ها آسیب ببینند، بیت‌کوین به طور گسترده‌ای پذیرفته نمی‌شود و کارت‌های اعتباری گران هستند. ارزهای الکترونیکی دولتی نمره بالایی می‌گیرند، زیرا تضمین شده توسط دولت هستند و از مرکز پرداخت ارزان و مرکزی استفاده می‌کنند.
در نتیجه، ارزهای دولتی دیجیتال،
(govcoins)می‌تواند هزینه‌های عملیاتی صنعت مالی جهانی را که بالغ بر ۳۵۰ دلار در سال برای هر فرد روی کره زمین است، کاهش دهد. این امر می‌تواند اعتبار مالی را برای یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون نفری که فاقد حساب بانکی هستند، فراهم کند. ارزهای دیجیتال دولتی همچنین می‌توانند جعبه ابزار دولت‌ها را با پرداخت اجازه فوری به شهروندان و کاهش نرخ بهره زیر صفر، گسترش دهند. برای کاربران عادی، جذابیت یک روش پرداخت رایگان، ایمن‌، فوری و جهانی بدیهی است.
گرچه همین جذابیت است که خطراتی را ایجاد می‌کند. بدون محدودیت، ارز دیجیتال دولتی می‌تواند به سرعت به یک نیروی مسلط در امور مالی تبدیل شود، خصوصا اگر تاثیرات شبکه باعث شود مردم نتوانند از این کار انصراف دهند. آنها می‌توانند بانک‌ها را بی ثبات کنند، زیرا اگر بیشتر مردم و شرکت‌ها پول نقد خود را در بانک‌های مرکزی ذخیره کنند، وام‌دهندگان باید منابع مالی دیگری را برای بازپرداخت وام‌های خود پیدا کنند.
اگر بودجه بانک‌های خرده‌فروشی به پایان برسد‌، منبع دیگری باید وام‌هایی را تامین کند که به ایجاد مشاغل دامن می‌زند. این مساله باعث می‌شود که بوروکرات‌ها بر تخصیص اعتبار تاثیر بگذارند. در یک بحران، یک هجوم دیجیتالی پس‌اندازکننده به بانک مرکزی می‌تواند باعث پویایی بانک شود.
پس از صعود، govcoins می‌تواند برای کنترل شهروندان به دولت تبدیل شود: به جریمه‌های الکترونیکی فوری برای عملکرد بد فکر کنید. آنها می‌توانند با فراهم آوردن مجرای پرداخت‌های مرزی و گزینه‌های دیگر برای دلار، ارز ذخیره جهان و عامل اصلی نفوذ آمریکا، ژئوپلیتیک را نیز تغییر دهند. سلطنت این دلار تا حدی مبتنی بر بازارهای سرمایه و حقوق مالکیت آزاد آمریکاست که چین نمی‌تواند رقیب آنها باشد. اما همچنین به سیستم‌های پرداخت قدیمی، فاکتورهای صورتحساب و سکون متکی است – و آن را برای ایجاد اختلال در دسترس قرار می‌دهد. کشورهای کوچک می‌ترسند که مردم به جای استفاده از پول محلی‌، به ارزهای الکترونیکی خارجی روی بیاورند و باعث ایجاد هرج و مرج در داخل شوند.
پول جدید، مشکلات جدید
چنین طیف وسیعی از فرصت‌ها و خطرات دلهره‌آور است. این آشکار است که مستبدین چین، که بیش از هر چیز به کنترل اهمیت می‌دهند، میزان یوآن الکترونیکی را محدود می‌کنند و در سیستم‌عامل‌های خصوصی فشار می‌آورند. جوامع باز همچنین باید با احتیاط‌، مثلا با محدود کردن حساب‌های ارز دیجیتال، پیش بروند.
دولت‌ها و موسسات مالی باید، برای تغییر طولانی‌مدت در نحوه کار پول آماده شوند، مانند جهش به سکه‌های فلزی یا کارت‌های پرداخت. این به معنای تقویت قوانین حفظ حریم خصوصی، اصلاح نحوه اداره بانک‌های مرکزی و آماده‌سازی بانک‌های خرده‌فروشی برای یک نقش ثانوی است. ارزهای دیجیتال دولتی آزمایش عالی بعدی در امور مالی هستند و وعده می‌دهند که نتیجه آنها بسیار بیشتر از جو فروتنانه باشد.