عبدالوهاب سهل آبادی به "نوسان" می گوید: کارخانجات بزرگ کشور به نوعی خصوصی- دولتی هستند و اگرچه سهام آنها خصوصی است، اما مدیریت شان در دست دولت است که این مدل مشکلات بزرگی را در این صنعت ایجاد کرده است. او تاکید می کند: متاسفانه با تعویض دولت ها و تغییرات پی در پی وزرا، مدیریت های فولادی ها نیز تغییر می کند که این یکی از بزرگترین مشکلات صنعت فولاد است.

صنعت برق کشور

توسعه نیافته است

رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران همچنین تامین انرژی را مشکل دیگر صنایع فولادی می داند و می گوید: متاسفانه صنعت برق کشور نسبت به رشد مصرف، توسعه نیافته است و با وجود افزایش مصرف برق در کشور، ظرفیت نیروگاههایمان بالا نرفته، همچنین دولت برای سرمایه گذاران بخش خصوصی جهت احداث نیروگاه نه تنها نگاه حمایتی ندارد، بلکه سد راه آنها شده و به نوعی نیروگاه های بخش خصوصی امنیت سرمایه گذاری ندارند. او همچنین اضافه می کند: طی چند سال گذشته نیروگاه های مقیاس کوچک نیز با کم لطفی و بی مهری دولت مواجه شده اند که این امر نیز موجب عدم رشد نیروگاه های کوچک گردیده است. سهل آبادی با اشاره به تعداد بالای روزهای آفتابی در کشور، می گوید: متاسفانه با وجود این ظرفیت از انرژی های خورشیدی نیز استفاده نکرده ایم که در این شرایط با کوچکترین اتفاقی تولید و مصرف برق کشور دچار مشکل می شود. همچنین به دلیل خشکسالی و بی آبی، نیروگاه های آبی کشور دچار مخاطره شده اند، بنابراین در این شرایط باید به سمت نیروگاه های خورشیدی حرکت کنیم و مشکل تامین انرژی صنایع از این مسیر قابل حل است، از سوی دیگر باید توجه داشت که در زمستان با محدودیت مصرف گاز مواجه می شویم، بنابراین راهی به غیر از تولید برق از انرژی خورشیدی نداریم.

مشکل بزرگ

صنایع فولادی

او با اشاره به اینکه اصفهان، استانی معدنی و فولادی است و کارخانجات زیادی در مقیاس های کوچک ریخته گری، قطعات استراتژیکی را در استان تولید می کنند، همچنین صنایع مس کشور بیشتر نیاز خود را از کارخانجات ریخته گری و متالوژی اصفهان تامین می کنند، اما نکته اصلی تامین مواد اولیه صنایع فولادی است.

رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت استان اصفهان تامین مواد اولیه را مشکل مهم و بزرگ صنایع فولادی می داند و می گوید: متاسفانه همچنان شاهد خام فروشی مواد اولیه فولادی هستیم، در حالیکه باید زنجیره تولید خود را کامل کنیم، اما طی چند سال گذشته سنگ آهن را خام فروشی کرده ایم. از سوی دیگر ما در شناسایی پهنه های معدنی به خوبی عمل نکرده ایم. مواردی که باید توسط وزارت صمت، سازمان زمین شناسی و نقشه برداری انجام شود و ذخایره های معدنی کشور شناسایی شوند. او البته تاکید می کند: طی چند سال گذشته در این خصوص بررسی هایی صورت گرفته، اما نکته مهم در اختیار گذاشتن پهنه های معدنی به کارخانجات فولادی است، همچنین باید معدن کاران را مکلف کنیم تا ابتدا مواد اولیه داخل کشور را تامین کند و سپس اقدام به صادرات مازاد مواد معدنی خود کنند. به عقیده سهل آبادی، نهادهای مربوطه در این خصوص باید دقت بیشتری داشته باشند تا کارخانجات فولادی که اکنون در حال افزایش و توسعه هستند، روزی به دلیل نبود مواد اولیه متوقف نشوند.

بی برنامگی در صادرات

او همچنین درباره صادرات محصولات فولادی نیز، توضیح می دهد: متاسفانه طی چند سال گذشته در حوزه صادرات محصولات فولادی شاهد بی برنامگی بوده ایم و وزارت صمت چه در بحث صادرات و چه معادن، بخشنامه های متعدد، پی در پی و متناقض صادر کرده که در این شرایط تولیدکننده نمی تواند برنامه صادراتی مشخص و مدونی داشته باشد. رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران تاکید می کند: امروز تولید فولاد کشور به میزانی است که علاوه بر تامین نیاز داخل، بتوانیم مازاد آن را صادر کنیم، درحالیکه در مقطعی تمام فولاد کشور وارد می شد، اما متاسفانه برنامه ریزی های صادراتی فولادی ها در کشور کوتاه مدت است، چراکه مدیران ارشد فولادی تحت تاثیر تغییرات دولت هستند و این موجب می شود که مجموعه های بزرگ فولادی در مدت هشت سال با حدود سه یا چهار بار تغییر مدیریت مواجه شوند، اگرچه مدیران فولادی خوب بودند، اما عمر مدیریت آنها کوتاه است و جوابگوی برنامه ریزی برای کارهای بزرگ نیست و این امر مشکلاتی را برای صنعت فولاد ایجاد می کند.

او در ادامه با اشاره به اینکه تولیدکنندگان و فعالان صنعت فولاد برای توسعه و ارتقا کیفیت محصولات خود و از سوی دیگر هم اندیشی پیرامون مشکلات باید در نمایشگاه های داخلی و خارجی شرکت کنند، معتقد است که نمایشگاه پیشانی تولید است و در هر نمایشگاهی که در ارتباط با تولید داشته باشیم کار بزرگی صورت می گیرد. سهل آبادی تاکید می کند: به طور قطع صنعت فولاد با قدرت امروز خود و رقابت با اروپا و شرق و غرب دنیا، باید برنامه ریزی مشخصی برای خود داشته باشد و واحدهای بزرگ و کوچک این صنعت باید در نمایشگاه های داخلی و خارحی حضور یابند. او درباره نقش تشکل ها و خانه صنعت در برپایی نمایشگاه ها معتقد است که نمایشگاه ها باید توسط تشکل ها برگزار شود. او به مثال نمایشگاه ساختمان اشاره می کند که به عنوان یکی از موفق ترین نمایشگاه های کشور، توسط اتاق تعاون برگزار می شود، اما باید توجه داشت که برپایی نمایشگاه باید در اختیار تشکلهای بخش خصوصی همچون خانه صنعت و انجمن های همگن صنعتی قرار گیرد، اگرچه این اتفاق تا به امروز رخ نداده، اما به طور قطع نقش تشکل ها در برپایی نمایشگاه ها سازنده خواهد بود.